زایگ.میکوز پوستی در بیمار دیابتی: گزارش یک مورد

در این مقاله یک بیمار دیابتی با عفونت قارچی از دسته زیگوومایست ها معرفی می شود که به دنبال بستری شدن در بیمارستان و قرار دادن آنژیوکت جهت درمان، ضایعات پوستی در روی ساعد چپ او پدیدار و به درگیری عصبی اولنار منجر شده است.
هنگام مرجعه از ضایعات پوستی و عصب اولنار بیمار نمونه برداری شد که در بازبینی مجدد آنها با فاصله زمانی دو ماه، تشخیص عفونت قارچی ناشی از زیگومایست ها از جمله موکور با دیدن هیف های بدون سپتوم همراه با انتشار آن به عروقی خونی مجاور مورد شک قرار گرفت. در رنگ آمیزی، نمونه قارچ شناسی مثبت گزارش شده است اما کشت نمونه منفی بود. بدنبال یک دوره درمان کامل با آمفوتریسین B تزریقی پاسخ بالینی در بیمار مشاهده شد.
بطور کلی هر بیمار دیابتی یا فردی که سیستم ایمنی او تضعیف شده است و حتی در افراد سالم با عفونت های غیر معمول که به درمانهای متداول با آنتی بیوتیک ها پاسخ نمی دهند، لازم است که زایگومیکوزیر مشکوک شده و بررسی هیستوپاتولوژیک و قارچ شناسی جهت تشخیص آن بعمل آید.