تاثیر تمرینات تنفسی عمیق برنامه ریزی شده بر مقادیر گازهای خون شریانی بیماران پس از جراحی پیوند عروق کرونر

شیوع عوارض ریوی به دنبال جراحی پیوند عروق کرونر بالا می باشد، به طوری که نقش مهمی در ناتوانی ومرگ ومیر بیماران دارد. روش های مختلفی برای بهبود عملکرد ریه در انجام اکسیژناسیون بکار می رود که در این مطالعه تاثیر تمرینات تنفسی عمیق برمقادیرگازهایخونشریانیبررسی شد. در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 50 بیمار کاندید جراحی پیوند عروق کرونر بستری در بیمارستان های شهید چمران و مرکز قلب سینا اصفهان در سال 1391 انتخاب شدند. بیماران در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله استفاده از تمرینات تنفسی عمیق بود که بعد از خروج لوله تراشه شروع می شد. در گروه کنترل تمرینات تنفسی به صورت روتین انجام شد. دو گروه از نظر میزان گازهای خون شریانی قبل از عمل، بعد از خروج لوله تراشه و روز دوم و سوم بعد از عمل با آزمون تی مستقل با هم مقایسه شدند.
دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک و مقادیر گازهای خون شریانی قبل از عمل، روز اول و دوم بعد از عمل با هم اختلاف معنی داری نداشتند. در روز سوم بعد از عمل گروه مداخله نسبت به گروه کنترل از نظر مقادیر فشار اکسیژن خون (6/4 ± 3/81 در مقابل1/7 ± 7/72، 01/0= p)،فشار دیاکسیدکربن خون(9/1 ± 37 در مقابل2/3 ± 7/43، 001/0

نتیجه گیری

نتایج این مطالعه نشان داد که انجام تمرینات تنفسی عمیق به صورت برنامه ریزی شده در بهبود مقادیر گازهای خون شریانی موثرتر است.