مقایسه نتایج دو روش ایمونوهیستوشیمی و Real-Time PCR در ارزیابی ژن HER-2 در بافت سرطانی پستان

پیام:
چکیده:
سابقه و هدف

HER-2/neu یکی از نشانگرهای پیش آگهی مولکولی عمده در سرطان پستان بوده و با توجه به دستورالعمل های تصمیم گیری درمان، تکثیر این ژن در روند درمان بیماران مبتلا به سرطان پستان بسیار مهم می باشد. رایج ترین روش استفاده شده برای تشخیص تکثیر ژن HER-2/neu ایمونوهیستوشیمی (IHC) است. نتایج غیرقابل سنجش، عدم تکرارپذیری و زمان طولانی از اشکالات عمده این روش بوده که محققان را بر آن داشته تا در جهت یافتن روش جایگزین مدرن بر اساس تکنیک های مولکولی مانند روش PCR Real-Time تلاش کنند. هدف از این مطالعه مقایسه تکثیر ژن HER-2/neu توسط دو روش PCR Real-Time و IHC بود.

مواد و روش ها

تعداد 41 نمونه بافت پارافینه با نتایج IHC مشخص، با روش Real-Time PCR مورد بررسی قرار گرفته و تعداد کپی ژن HER-2 در آنها اندازه گیری شد و با نتایج IHC مقایسه شد. در مواردی که نتیجه IHC دو مثبت گزارش شده بود، نمونه مربوطه با تست FISH ارزیابی گردید. ضریب Phi Cramer’s V و آزمون Fisher’s Exact برای آنالیز های آماری مورد استفاده قرار گرفت.

یافته ها

در مجموع نتایج حاصل از Real-Time PCR نشان داد که 39 % نمونه ها دارای بیان بالا (مثبت) بودند و همچنین36 % نمونه ها نیز IHC مثبت گزارش شده بودند. انطباق بین دو روش مذکور در نمونه های مثبت و منفی به ترتیب 85 و 87 درصد بدست آمد. نمونه هایی که دارای نتیجه IHC دو مثبت بودند نیز توسط تکنیک FISH مورد ارزیابی قرار گرفته و تمام آنها منفی گزارش شدند که با نتایج Real-Time PCR مطابقت داشت.

نتیجه گیری

نتایج به دست آمده نشان می دهد که هم خوانی در حدود 71 % بین نتایج دو روش Real-Time PCR و IHC وجود دارد. همچنین در مواردی که نتیجه IHC دو مثبت گزارش شده بودند، نتایج Real-Time PCR با FISH هم خوانی داشت. تکنیک Real-Time PCR میزان HER2 در بافتها را با دقت بالایی اندازه گیری کرده و با نتایج IHC نیز هم خوانی داشت. بنابراین می توان از Real-Time PCR به خاطر دقت بالا و نیز ارزانتر و در دسترس تر بودن به جای دو روش دیگر برای ارزیابی این نشانگر استفاده کرد.

زبان:
فارسی
صفحات:
204 تا 210
لینک کوتاه:
magiran.com/p1184488 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!