پاسخ ظرفیت تامپونی و تنظیم یون هیدروژن خون به سه نوع بازیافت حین انجام تمرین استقامتی شدید تکراری

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر اجرای سه نوع بازیافت به صورت فعال، غیرفعال و حرکات کششی حین انجام تمرین استقامتی شدید تکراری بر ظرفیت تامپونی و تنظیم یون هیدروژن خون و ارائه راهبردهایی برای بهبود پاسخ های فیزیولوژیکی در رابطه با سیستم های بافری بدن می باشد که ممکن است موجب تاخیر در بروز خستگی و بهبود اجرای ورزشی در مورد برخی از رشته های ورزشی که الگوی فعالیت بدنی آن ها شبیه به پروتکل انجام شده در این تحقیق است، خواهد شد. به همین منظور، محقق 10 نفر از دانشجویان رشته تربیت-بدنی ورودی سال 86 دانشگاه تریت معلم تهران را تحت عنوان گروه تجربی یا آزمایش انتخاب کرده و این موضوع را طی پژوهش خود مورد بررسی قرار داده است. گروه آزمایش سه نوع بازگشت به حالت اولیه را حین اجرای پروتکل ورزشی آزمون استقامتی شدید تکراری طبق الگویی خاص و با اجرای یکی از سه نوع بازیافت ذکر شده به صورت متقاطع طی سه روز متوالی به مدت یک هفته انجام دادند. بلافاصله پس از آخرین مرحله بازیافت از آزمودنی ها نمونه خون شریانی گرفته شد و با دستگاه گازومتری PH، PCO2، BB، HCO3-، BE و O2-sat اندازه گیری شدند. نتایج تحلیل واریانس برای اندازه گیری های تکراری نشان داد که بین بازیافت فعال و حرکات کششی و نیز بین بازیافت غیرفعال و حرکات کششی در مورد PH و BB، بین بازیافت فعال و غیرفعال برای O2-sat تفاوت معناداری در سطح آلفای 05/0 وجود دارد. بین بازیافت فعال، غیرفعال و حرکات کششی در مورد PCO2، HCO3- و BE در سطح آلفای 05/0 تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که انجام انواع بازیافت حین تمرینات استقامتی شدید تکراری بر روی ظرفیت تامپونی خون شریانی تاثیر گذار است و با توجه به معنادار بودن اختلاف میانگین ها در مورد برخی اجزای سیستم بافری بدن حین بازیافت غیرفعال نسبت به دو نوع دیگر بازیافت انجام شده، ظرفیت تامپونی خون شریانی طی بازیافت غیرفعال نسبت به بازیافت فعال و حرکات کششی کمتر تضعیف می شود.