اثر محدود کردن حرکت قفسه سینه در آب بر عملکرد قلبی تنفسی، توان هوازی و عملکرد دختران شناگر نخبه

هدف تحقیق حاضر بررسی اثر محدود کردن حرکت قفسه سینه در آب بر عملکرد قلبی تنفسی، توان هوازی و عملکرد دختران شناگر نخبه بود. 24 دختر شناگر نخبه داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (تمرین شنا بدون بستن باند) و تجربی (تمرین شنا با بستن باند) تقسیم شدند. هر دو گروه در برنامه تمرین شنای یک ماهه (سه بار در هفته برای چهار هفته) شرکت کردند و در هر جلسه حدود 3.5 تا 4 کیلومتر (70 تا 85 % HRmax) شنا کردند. توان هوازی، عملکرد ریوی، زمان رسیدن به واماندگی و عملکرد شنا اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون t استفاده شد. نتایج نشان داد زمان رسیدن به واماندگی در گروه تجربی افزایش معنی داری داشت (012/0P=). نتایج آزمون عملکردی t بیست نیز بهبود معنی داری را برای همین گروه نشان داد. در مقایسه بین گروهی نیز تغییر معنی-داری مشاهده نشد. در مجموع، استفاده از باند الاستیکی به منظور افزایش میزان بار وارد بر عضلات تنفسی در هنگام تمرین هوازی باعث ایجاد سازگاری هایی در این عضلات می شود و این امر مزیت هایی برای بهبود عملکرد ورزشی به ارمغان می آورد.