بررسی ابعاد کمبود آموزشی در جامعه ی روستایی ایران با تمرکز بر دانش اطلاعاتی و اولویت های رویارویی با آن

فقر پدیدهیی چند بعدی است و کمبود آموزشی یکی از جنبه های آن است. هدف این مطالعه، شناخت ابعاد و ماهیت کمبود آموزشی در جامعه ی روستایی ایران، و یافتن راه بردهای مناسب برای مبارزه با آن است. به این منظور از شاخصهای دانش اطلاعاتی، نسبت سرشمار تنگ دستی، نسبت شکاف فقر، و فن رتبهبندی بر اساس شباهت به بهترین راهحل استفاده شد. آمار و اطلاعات پژوهش مربوط به خانوارهای روستایی سراسر کشور در سال 1931 است که از طرح نمونه گیری هزینه و درآمد خانوار، که در سطح ملی توسط مرکز آمار ایران اجرا میشود، به دست آمده است. نتایج نشان داد که کمبود آموزشی بر همه ی خانوارهای روستایی حاکم است. عمق و کیفیت کمبود آموزشی حاکم بر این خانوارها به گونه- یی است که به طور متوسط خانوارهای روستایی به بیش از دو پنجم امکانات و تسهیلات آموزشی دست رسی ندارند. بر اساس نتایج، مهم ترین راه برد رویارویی با کمبود آموزشی، گسترش اینترنت و افزایش تعداد کاربران آن است. پس از آن در بعد آموزش رسمی، پرداختن به آموزش عالی، و در بعد پذیرش و به کارگیری اطلاعات، انتشارات به ویژه کتاب و کتابخوانی اهمیت بالایی دارد.