اثر بیم الکترونی بر ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تجزیه پذیری و گوارش پذیری شکمبه ای و پس از شکمبه ای باگاس نیشکر

در این مطالعه نمونه های باگاس نیشکر پرتوتابی شده با دوزهای 100، 200 و 300 کیلوگری جهت ارزیابی اثر بیم الکترونی بر ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تجزیه پذیری شکمبه ای و گوارش پذیری شکمبه ای و پس از شکمبه ای ماده خشک، الیاف نامحلول در شوینده ی خنثی و اسیدی باگاس نیشکر مورد استفاده قرار گرفتند. بدین منظور ابتدا با استفاده از روش کیسه های نایلونی، مقدار 5 گرم از نمونه ی آسیاب شده (6 تکرار) به مدت صفر، 2، 4، 8، 16، 24، 48 و 72 ساعت در شکمبه ی دو راس تلیسه ی هلشتاین دارای فیستولای شکمبه ای انکوبیت شدند و فراسنجه های تجزیه پذیری شکمبه ای برآورد شدند. تجزیه آماری داده های مربوط به فراسنجه های مختلف تجزیه پذیری و تجزیه پذیری موثر با استفاده از نرم افزار SAS انجام شد. بر اساس نتایج این تحقیق، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در باگاس نیشکر پرتوتابی شده به لحاظ عددی کاهش یافت، اما میزان الیاف نامحلول در شوینده خنثی در اثر پرتوتابی به طور معنی داری کاهش یافت (05/0P<). بخش سریع تجزیه ماده خشک و بخش سریع تجزیه الیاف نامحلول در شوینده خنثی به طور معنی داری در اثر پرتوتابی افزایش یافت (05/0P<). بخش با پتانسیل تجزیه الیاف نامحلول در شوینده ی خنثی با افزایش دوز بیم الکترونی افزایش و در مورد ماده خشک در ابتدا کاهش و سپس در دوز 300 کیلوگری افزایش یافت، هرچند که این تغییرات به لحاظ آماری معنی دار نبود. گوارش پذیری ماده ی خشک در کل دستگاه گوارش در اثر پرتوتابی به طور معنی داری افزایش یافت (05/0P<). گوارش پذیری شکمبه ای الیاف نامحلول در شوینده ی اسیدی در اثر پرتوتابی با دوز 100 کیلوگری به طور معنی داری افزایش یافت (05/0P<). نتایج این پژوهش نشان داد پرتوتابی الکترونی نقش موثری در بهبود ارزش غذایی و گوارش پذیری باگاس نیشکر دارد، لیکن با توجه به عدم تفاوت بین دوزهای پرتوتابی، دوز 100 کیلوگری قابل توصیه است.