اپیدمیولوژی نزاع در مراجعه کنندگان به اورژانس جیرفت (کرمان - 1380)

نزاع یکی از برخوردهایی است که بیشتر در دوران جوانی برخلاف موازین، قوانین و معیارهای ارزشی و فرهنگی جامعه رخ می دهد. جامعه شناسان بر این باورند که نزاع مانند بیماری های جسمی مسری بوده و یک رفتار آموخته و قابل اصلاح به حساب می آید. آن ها بر این باورند که انگیزه های درونی و عوامل بیرونی مسبب نزاع در شرایط مختلف اجتماعی و اقلیمی متفاوت است. با توجه به جوان بودن کشورمان و وفور بحران هویتی در این گروه سنی، و اینکه این پدیده برای سیستم بهداشت و درمان کشورمان پر هزینه و با معیارهای ارزشی و فرهنگی یک کشور اسلامی مغایرت دارد، انجام بررسی های همه گیر شناسی آن ضروری به نظر می رسد.
این پژوهش به روش مقطعی در پاییز سال 1380 (به مدت شش هفته) به منظور بررسی همه گیرشناسی نزاع در مراجعه کنندگان به اورژانس جیرفت انجام گرفت. جامعه پژوهشی شامل تمام افرادی بوده که متعاقب نزاع به اورژانس جیرفت طی مدت بررسی مراجعه داشته اند. پرسش نامه ای که برای مصاحبه با بیماران تدوین گردید حاوی سؤالاتی در مورد خصوصیات دموگرافیکی بیماران، سابقه اعتیاد و افسردگی، دلایل وقوع نزاع و ابزار به کار گرفته شده بوده است. نتایج نشان داد که دلیل مراجعه حدود %9 مراجعه کنندگان به اورژانس جیرفت آسیب دیدگی متعاقب نزاع بوده است. مهمترین علت نزاع شوخی ودشنام (%28)، باجگیری (%20)، خصومت قبلی (%12) و بحث های خانوادگی (%8) بوده است. بیشترین وسیله ای که در نزاع به کار برده شده به ترتیب تیغ موکت بری (%40)، چاقو (%15)، چوب (%12) و قمه و داس (%10) بوده است.
با توجه به این که پژوهشگران نشان داده اند که احساس بدبختی ها، تحقیرها، کمبودهای عاطفی، نابرابری ها و بیکاری از عوامل مؤثر در ایجاد رفتارهای ضد اجتماعی، قانون شکنی، پرخاشگری، ضرب و جرح و اعتیاد شناخته شده اند، جا دارد که مسئولان نسبت به برآورد نیازهای بهداشتی، مسکن، اشتغال، آموزش و پرورش، امکانات تفریحی و خدمات روان درمانی تلاش بیشتری را مبذول دارند. البته حضور فعال تر نهادهای مذهبی، مراکز فرهنگی، نیروهای انتظامی و قوه قضائیه برای پرداخت