بررسی تاثیر برنامه تمرین پیلاتس بر عوامل روانی و اجتماعی مرتبط با افتادن در زنان سالمند

افتادن یک مشکل تهدید کننده سلامتی در سالمندان است که باعث تغییر کیفیت زندگی آنها و بالا رفتن هزینه های نگهداری شده و دارای عوارض جسمانی، روانی، اجتماعی و اقتصادی است؛ به طوری که حتی ممکن است موجب مرگ آن ها شود. هدف از تحقیق حاضر تاثیر یک دوره برنامه تمرینی پیلاتس بر عوامل روانی و اجتماعی مرتبط با افتادن در زنان سالمند است.
برای انجام این مطالعه نیمه تجربی 30 زن سالمند با میانگین سنی 9/5 ±23/70 سال که در سال1390 به مرکز توانبخشی جامع سالمندان فرهیختگان (شهرکرد) مراجعه کرده بودند، به صورت دسترس و هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند. برای ارزیابی عوامل روانی از فرم کوتاه افسردگی سالمندان و برای سنجش عوامل اجتماعی از پرسش نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی استفاده شد. سپس گروه تجربی به مدت 12 هفته برنامه ورزشی پیلاتس را دریافت کردند.
در پایان مطالعه اختلاف معنی داری بین دو گروه کنترل و تمرین در بعد افسردگی (007/0= P) و کیفیت زندگی در ابعاد جسمانی (0001/0= P) و محیطی (017/0= P) مشاهده شد.
نتایج تحقیق حاضر نشان داد شرکت در تمرینات پیلاتس می تواند به کاهش سطوح افسردگی و بهبود کیفیت زندگی که از عوامل کلیدی مرتبط با افتادن در سالمندان می باشد کمک کرده و به ایفای نقش فعال تر در جامعه و افزایش تعاملات اجتماعی و فرهنگی آنان منجر شود.