بررسی عوامل مرتبط با رفتار پیشگیری از هپاتیتB در دختران دبیرستانی با استفاده از الگوی اعتقاد بهداشتی

پیشگیری از هپاتیت B در زنان جوان اهمیت بالایی دارد، زیرا بیماری از مادر به نوزاد منتقل می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط با رفتارهای پیشگیری از هپاتیتB در دختران دبیرستانی شهر اراک در سال تحصیلی 1385-1384 انجام شده است.
این پژوهش توصیفی-تحلیلی به روش مقطعی در 5 دبیرستان دخترانه شهر اراک انجام شد. درمجموع، 590 دانش آموز پایه اول و دوم موافق شرکت در مطالعه، به صورت خوشه ایبه مطالعه وارد شدند و هیچ یک از مطالعه خارج نشدند. داده ها با پرسش نامه ای شامل سازه های شدت درک شده (15 گزینه)، حساسیت درک شده (8 گزینه)، موانع و منافع درک شده (7 گزینه)، قصد رفتاری (10 گزینه)، خودکارآمدی (2 گزینه) جمع آوری شد.
میانگین سنی دانش آموزان مورد مطالعه 72/0 ± 27/16بود. تنها 6/0 درصد دانش آموزان سه نوبت واکسن هپاتیتB را دریافت کرده و بیش از یک چهارم آنها (1/28 درصد)، پیش تر در هنگام مراجعه به آرایشگاه هیچ گاه از وسایل شخصی استفاده نکرده بودند. سازه های موانع درک شده (001/0= P)، حساسیت درک شده (022/0= P) و خودکارآمدی، (001/0= P) با رفتار پیشگیری از هپاتیت B ارتباط دارند. موانع درک شده (60/0±76/3) بیشترین و خودکارآمدی (87/0± 13/2) کمترین نمره را به خود اختصاص داده اند.
با توجه به پایین بودن رفتارهای پیشگیری کننده از هپاتیتB و اینکه رفتارهای پیشگیری با سازه های موانع درک شده، حساسیت درک و خودکارآمدی مرتبط هستند، برای بهبود این وضعیت بایستی دختران نوجوان را نسبت به موانع واقعی پیشگیری از این بیماری واقف کرد و با روش های مناسب زمینه را برای درک حساسیت نسبت به بیماری و نیز ارتقای خودکارآمدی آنها فراهم کرد.