ایران و بریکس: نقش انرژی

اقتصاد جهانی به سوی یک تغییر روشن پیش می رود و از اقتصاد تحت سلطه غرب به مدلی پیچیده تر و چند قطبی تبدیل می شود. مراکز مصرف تولید و نوآوری دیگر تنها در اقتصاد غربی تمرکز نداشته و به سوی اقتصادهای نوظهور در قاره های گوناگون به ویژه چین، روسیه، برزیل و هند و همچنین آفریقای جنوبی یا بریکس درحال حرکت اند. یکی از اصلی ترین موضوعات در آینده این اتحاد منابع امنیتی انرژی است. این موضوع نه تنها در اولویت سیاست گذاران در نیم کره غربی قرار دارد بلکه در کشورهای نوظهور اقتصادی جهان در حال حاضر و دهه های پیش رو نیز دارای اهمیت است. تقاضای جهانی برای انرژی های اولیه در سالهای آینده افزایش خواهد یافت و با توجه به پیش بینی های بین المللی هیدروکربن همچنان منبع اصلی انرژی خواهد بود. در نتیجه روابط گسترده بر پایه انرژی با کشورهای غنی از لحاظ نفت و گاز خارج از بریکس مانند اوپک به صورت عام و ایران به صورت خاص بیشتر معنا پیدا خواهد کرد. رابطه با ایران به عنوان دومین کشور از نظر ذخایر انرژی های فسیلی جایگاه ژئواکونومیک ویژه ای خواهد داشت. جایگاه ژئوپلتیک و ژئواستراتژیک ایران به عنوان تنها راه میان خلیج فارس و دریای خزر در شمال و مسیر ارتباطی میان شبه قاره هند و دریای مدیترانه این ویژگی را مستحکم تر ساخته است. آشکار است که تهران در این موضوع می تواند نقش تاثیر گذاری داشته باشد.