تبدیل تحقیقات علوم پایه به روش های درمانی: رقابتی علمی و جدید در سطح جهانی

پس از تکمیل ساختار توالی ژنوم انسان در سال 2003، این شاخه از علم پزشکی به منظور تسریع تبدیل علوم تحقیقات پایه ای و پزشکی به روش های درمانی موثر و روش های کاربردی پزشکی برای بیماران پدید آمد. این شاخه از علم پزشکی در واقع اشتراک مساعی بین اپیدمیولوژی، تحقیقات علوم پایه و بالینی که جایگاه ویژه ای در مراکز علمی دارد است. دیدگاه علمی جاری به نوعی متفاوت از شیوه تحقیقات سنتی می باشد. البته این شاخه از علم، موانعی دارد که شامل چالش های علمی، هزینه، مجوز، مدت زمان دوره آزمایشات بالینی و فقدان متخصصان با سابقه و توانمند است که این موارد می تواند برکاربرد پزشکی تاثیرگذار باشد. علی رغم مشکلات فعلی، آینده این شاخه از علم پزشکی با فراهم کردن متخصصان آموزش دیده با توان انتقال بالا که بتوانند با بیمار،آزمایشگاه، صنعت و دولت تعامل داشته باشند، خوش بینانه به نظر می رسد. اکثر کشورهای توسعه یافته با سرمایه گذاری روی محققین مجرب و طرح های علمی مناسب در نظر دارند قدم های موثری برای تضمین آینده ای درخشان برای این علم بر داشته اند. در این مقاله، به بررسی فرآیند ها، موانع، فرصت ها و مشکلات این شاخه از علم پزشکی در کشور های پیشتاز در مقایسه با جمهوری اسلامی ایران پرداخته می شود.