وضع اقتصادی مولدان در دوره ی امارت امویان اندلس

پس از فتح و استقرار اعراب در اندلس، روند گرایش ساکنان بومی به اسلام آغاز و با گذشت زمان، شمار قابل توجهی مسلمان شدند. در منابع به مسلمانان بومی اندلس اصطلاح مسالمه(نومسلمانان) اطلاق شده و فرزندان آنان که در دامن اسلام پرورش یافتند، مولدان(نومسلمانان) نام گرفتند. به تدریج در اواخر قرن دوم و اوایل قرن سوم هجری با افزایش تعداد مولدان، شمار آنان از اعراب مسلمان پیشی گرفت تا آنجا که بخش عمده ای از ساکنان شهرهای بزرگی چون اشبیلیه، طلیطله، سرقسطه و به ویژه مناطق مرزی را مسالمه و مولدان تشکیل می دادند. مولدان با گرویدن به اسلام انتظار داشتند که از حقوق برابر با اعراب برخوردار شوند، اما این مهم محقق نشد. زیرا حاکمان اموی و اشراف عرب با سیاست های تبعیض آمیز از جمله؛ تصاحب زمین های حاصلخیز و تحمیل مالیات های سنگین، مانع دست یابی آنان به مناصب و موقعیت های مناسب اقتصادی و اجتماعی و سیاسی شدند. این اقدام ها در تضعیف جایگاه اقتصادی مولدان تاثیر به سزایی داشت، چراکه منجر به شورش آنان علیه نظام حاکم شد. این مقاله بر آن است تا با بررسی روند مالکیت ارضی و اخذ مالیات به تبیین جایگاه اقتصادی مولدان بپردازد.