نقش پیش بینی کنندگی ویژگی های شخصیتی در مهارت های اجتماعی، رابطه با همسالان

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی مهارت های اجتماعی مناسب، رابطه با همسالان و مشارکت رفتاری-عاطفی دانش آموزان دوره راهنمایی بر اساس ویژگی های شخصیتی آنان بود.
تعداد 354 دانش آموز دوره راهنمایی از هر سه پایه تحصیلی به روش خوشه ایچند مرحله ای تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه شخصیت گلدبرگ، دو خرده مقیاس پرسشنامه مهارت های اجتماعی ماتسون و پرسشنامه مشارکت رفتاری– عاطفی در امور تحصیلی دانش آموز ویلبورن را در محل کلاس های عادی خود تکمیل نمودند. داده ها با به کارگیری ضریب همبستگی پیرسون و روش رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام مورد تحلیل قرار گرفتند.
نتایج پژوهش نشان داد که تنها بعد توافق پذیری توانست به صورت مثبت و معنادار، مهارت های اجتماعی مناسب را پیش بینی کند. ابعاد ثبات عاطفی، وظیفه مداری و برونگرایی به صورت مثبت و معنادار قادر به پیش بینی رابطه با همسالان بودند. علاوه بر این، ابعاد وظیفه مداری و توافق پذیری به نحو مثبت و معنادار قادر به پیش بینی مشارکت رفتاری دانش آموزان در امور تحصیلی بودند. در صورتی که همین دو بعد، به همراه بعد ثبات عاطفی توانستند مشارکت عاطفی دانش آموزان در امور تحصیلی را به صورت مثبت و معنادار پیش بینی کنند.
در مجموع یافته های این مطالعه بر نقش موثر ویژگی های شخصیتی دانش آموزان در پیش بینی مهارت های اجتماعی، رابطه با همسالان و مشارکت رفتاری- عاطفی آنان در فعالیت های تحصیلی تاکید می کند.