اثر همزمان افزایش نیتریک اکساید و مهار رادیکالهای آزاد اکسیژن بر تونوس آئورت موش صحرایی

بررسی اثر توامان افزایش نیتریک اکساید و مهار رادیکالهای آزاد اکسیژن بر تونوس آئورت موش صحرایی بافتهای مورد آزمایش از آئورت توراسیک موشهای صحرایی نر (420-320 گرم) پس از بیهوشی تهیه شد. سپس این قطعات به سیستم ایزوله متصل گردیده و انقباضات آئورت توسط دستگاه فیزیوگراف ثبت گردید. در این تحقیق گروه های اصلی شامل گروه n=6) SNP، SNP 10-10-10-5M، نیتروپروساید سدیم) و گروه n=6) DMTU+SNP، "8 10-5M"+SNP"10-10-10-5M"دی متیل تیواوره) بودند. میزان شل شدگی ایجاد شده توسط داروی SNP به تنهای و نیز میزان شل شدگی ایجاد شده توسط دو داروی DMTU+SNP در 6 بافت بررسی، میانگین و خطای معیار IC50 دو گروه به روشstudent-test ارزیابی شد.
نتایج حاصل از این مطالعه حاکی از آن است که SNP می تواند باعث ایجاد شل شدگی(relaxation) در آئورت بشود. همچنین این دارو قادر است که اثر شل کنندگی DMTU را بر روی آئورت به طور معنی داری تشدید نماید IC50=1.975 10-10M) و. (p<0.0003 با استفاده از دوزهای متوسط دو داروی مهارکننده رادیکالهای آزاد اکسیژن و دهنده نیتریک اکساید، شل شدگی مناسبی در رگ ایجاد می شود که این امر در کنترل فشار و میزان جریان خون اندامها و مواردی نظیر برقراری جریان خون پس از ایسکمی (که میزان تولید نیتریک اکساید کاهش و میزان تولید رادیکالهای آزاد اکسیژن افزایش می یابد) قابل توجه است.