بررسی میزان تاثیر سولفات منیزیم بر فشار خون و ضربان قلب بعد از الکتروشوک درمانی

الکتروشوک درمانی (ECT یا Electroconvulsive Therapy) یک درمان طبی برای بیماری های شدید روانی می باشد که طی آن میزان کمی از جریان الکتریسیته وارد مغز می شود. تغییرات همودینامیک ایجادشده به دنبال ECT عبارت هستند از پاسخ ابتدایی پاراسمپاتیک که منجر به برادیکاردی گذرا می شود و سپس دیس شارژ سمپاتیک که منجر به تاکیکاردی، افزایش فشار خون و آریتمی می گردد. هدف از این مطالعه، تعیین تاثیر دوزهای متفاوت سولفات منیزیم بر پاسخ قلبی- عروقی بعد از ECT بود.
این کارآزمایی بالینی، دو سو کور و تصادفی شده در سال 1390 در بخش ECT بیمارستان خورشید اصفهان بر روی 35 بیمار به صورت متقاطع انجام شد. هر بیمار به طور تصادفی دو بار در هر کدام از 4 گروه دارونما و سولفات منیزیم با دوزهای 10، 20 و 30 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن قرار گرفت. فشار خون سیستولی و دیاستولی، سرعت ضربان قلب و درصد اشباع اکسیژن خون شریانی در بدو ورود و در صفر، 1، 3 و 10 دقیقه بعد از ختم تشنج اندازه گیری شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین فشار خون سیستولی در زمان های صفر، 1 و 3 دقیقه بعد از ECT در گروه 2 به ترتیب 94/20 ± 14/126، 52/18 ± 71/122، 50/17 ± 71/115 و در گروه 3 به ترتیب 07/18 ± 123، 77/14 ± 71/123 و 20/14 ± 29/116 میلی متر جیوه بود. میانگین فشار خون دیاستولی در زمان های صفر، 1 و 3 دقیقه بعد از ECT در گروه 2 به ترتیب 02/10 ± 14/75، 64/10 ± 71/74 و 99/10 ± 14/76 و در گروه 3 به ترتیب 30/10 ± 76، 67/9 ± 43/74 و 08/9 ± 14/76 میلی متر جیوه بود. میانگین فشار متوسط شریانی در زمان های صفر، 1 و 3 دقیقه بعد از ECT در گروه 2 به ترتیب 24/12 ± 14/92، 33/12 ± 71/90 و 43/12 ± 33/89 و در گروه 3 به ترتیب 60/11 ± 67/91، 91/10 ± 86/90 و 87/9 ± 52/89 میلی متر جیوه بود که در مقایسه با گروه شاهد اختلاف معنی داری داشت. سرعت ضربان قلب و درصد اشباع اکسیژن خون شریانی در زمان های مختلف در بین 4 گروه اختلاف معنی داری نداشت.
بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق سولفات منیزیم با دوزهای 20 و 30 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم اثر قابل توجهی بر کاهش فشار خون سیستولی و دیاستولی و فشار متوسط شریانی بعد از ECT بدون کاهش مدت زمان تشنج دارد.