جلوه هنری عنصر گفت و گو در داستان قرآنی حضرت یوسف

عنصر گفت وگو در داستان و ادبیات روایی با پرده برداشتن از افکار و عقاید شخصیت های داستان و رخدادها، ماجرای داستان را از آغاز تا فرجام به شیوه ای ملموس برای مخاطب بازگو می کند.
این مقاله با شیوه ای توصیفی _ تحلیلی، عنصر گفت وگو را در «احسن القصص» قرآن؛ یعنی داستان حضرت یوسف7 تحلیل کرده، رابطه آن را با دیگر عناصر داستان، همچون شخصیت پردازی، کشمکش و شرح وضعیت بررسی می کند.
با نگاه به مجموعه این داستان از منظر عنصر گفت وگو، می توان دریافت که گفت و شنودهای ارائه شده علاوه بر افزایش سطح کیفی روایت، ویژگی و هویت شخصیت ها را آشکار می سازد. خط سیر داستان و موقعیت وقوع اعمال نیز با عنصر گفت وگو شکل گرفته است. علاوه بر آن، کشمکش ارائه شده در گفت وگوها، داستان را از بروز یکنواختی رهانیده و با افزایش جذابیت آن، زمینه را برای دریافت نکات تربیتی مورد نظر مهیا ساخته است.