نداهای جاودانی در خطابات قرآنی

قرآن حقیقتی جاویدان، زنده و هدایت کننده برای همه عصرها و نسل ها است. همچنین معارف و احکام زیادی در خطاب قرآن از جمله نداهای داستانی قرآن آمده است. از آنجا که این دسته از خطابات و آیات ناظر به عصر نزول و امم گذشته است، عده ای گمان کرده اند این احکام و معارف شامل عصر حاضر نمی شود و در پی آن ادعای عدم جاودانگی بخشی از قرآن را کرده اند!
در مقاله حاضر این توهم رد و جاودانگی خطابات داستانی قرآن ثابت شده است. توجه به پندآموزی و حکمت داستان های قرآن، همچنین همزادپنداری با داستان و نیز گفت وگوی دوسویه قرآن و انسان از جمله راهکارهای دریافت روزآمد از قصص قرآن یاد شده است.