تاثیر دو نوع تمرین هوازی در دو شرایط متفاوت دمایی روی شاخص های مقاومت راه های هوایی و برووکواسپاسم دانش آموزان پسر ورزشکار شهر اهواز

چکیده سیستم تنفسی تنها سیستم درونی بدن است که به طور مستقیم در معرض تماس با دما و رطوبت محیطی واکنشی متفاوت بروز می دهد. همجنین تعداد تنفس در شرایط استراحت و فعالیت در نوجوانان به دلیل عمق کمتر آن نسبت به افراد بزرگسال در شرایط محیطی مختلف بیشتر است. بنابراین می طلبد که عوارض ناشی از افزایش تعداد تنفس در این افراد مورد بررسی قرار گیرد. لذا هدف این پژوهش بررسی مقاومت راه های هوایی و وضعیت برونکواسپاسم در دو شرایط متفاوت هوای گرم و سرد در نوجوانان پسر ورزشکار می باشد.
35 دانش آموز داوطلب هنرستان پوریای ولی شهرستان اهواز (18-16) سال با میانگین قد (178 سانتی متر)، وزن (66 کیلوگرم)، شاخص توده بدنی 14/25، شاخص عملکرد ریوی (FVC) 92 درصد، همچنین در فصل زمستان دمای هوا 14 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 68 درصد و در فصل بهار دمای هوا 42 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 76 درصد بوده است که قبل از اجرای آزمون ها اندازه گیری ثبت شده اند. برای اندازه گیری شدت پایین تمرین از پروتکل هوازی بالک استفاده شده است.همچنین برای اندازه گیری شدت بالای تمرین از آزمون هوازی استراند روی نوارگردان در دو فصل زمستان (دی ماه) و بهار (خرداد ماه) صورت گرفته است. در فصول مذکور قبل و بعد از اجرای آزمون های ورزشی شاخص های FVC، FEV1، FVC/ FEV1 اندازه گیری شدند. با بهره گیری از آزمون t همبسته و مستقل نتایج پس ازمون با درجه اعتباری (05/0>P) در دو دمای متفاوت و در دو شدت بالا و پایین تمرین مورد مقایسه قرار گرفته است.
نتایج تحقیق نشان داد که شاخص های پس آزمون FEV1 و FEV1/FVC نسبت به پیش آزمون طی آزمون بالک در زمستان و بهار و همچنین آزمون استراند در زمستان و بهار اختلاف معنی داری را داشته است. همچنین بین نتایج آزمون بالک و استراند در فصل زمستان و بهار اختلاف معنی داری مشاهده شد. بنابر نتایج حاصله فقط تعداد 4 نفر (14 درصد) متعاقب اجرای فعالیت با شدت پایین در فصل بهار دچار برونکواسپاسم و مقاومت در راه هوایی گردیدند. از طرفی فعالیت با شدت بالا در فصل زمستان در 14 نفر یا 40 درصد آزمودنی ها موجب برونکواسپاسم و افزایش مقاومت در راه های هوایی شده اند.
به طور کلی تمرین با شدت بالا در شرایط هوای سرد سبب تحریک بیشتر مجرای(مجاری) نای و محدودیت در جریان هوای ورودی به ریه ها (نسبت به تمرین با شدت پایین در هوای گرم) در دانش آموزان پسر می شود.