بررسی اثر سرعت سانتریفیوژ بر روی فعالیت اگریگاسیون پلاکتی

طراحی روشی مناسب برای تهیه پلاکت یکی از فاکتورهای اساسی است که روی کیفیت پلاکت ها هنگام نگه داری و هم چنین بازدهی آن در روند تولید تاثیر می گذارد. مطالعات قبلی نشان داده اند که استفاده از سرعت سانتریفیوژ بالا و پایین هنگام تهیه کنسانتره های پلاکتی می تواند فعالیت اگریگاسیون پلاکتی را تغییر دهد. در این تحقیق اثرات سرعت سانتریفیوژ بالا و پایین بر فعالیت اگریگاسیون پلاکتی در پاسخ دهی به آگونیست های مختلف و میزان بازدهی پلاکت مورد مطالعه قرار گرفته است.

مجموعا 38 واحد از خون کامل توسط اهداکنندگان پایگاه انتقال خون تهران اخذ شد. در مرحله اول جهت تعیین میزان بازدهی پلاکت در فراورده پلاسمای غنی از پلاکت 11 واحد با دور g 2160 (روش اول) و 11 واحد نیز با دور g 2050 (روش دوم) با زمان ثابت 4 دقیقه سانتریفیوژ شدند تا میانگین بازدهی پلاکت در هر دو روش تعیین گردد سپس مجددا جهت بررسی اگریگاسیون پلاکتی در مرحله دوم 8 واحد با دور g 2160 و 8 واحد دیگر با دور g 2050 همانند شرایط فوق سانتریفیوژ شده و بر روی این 16 نمونه آزمایشات اگریگاسیون در مقابل آگونیست های ADP، آراشیدونیک اسید، کلاژن و ریستوستین انجام گرفت.

میانگین بازدهی پلاکت در روش های اول و دوم به ترتیب 52% و 69% و میانگین درصد فعالیت اگریگاسیون نمونه های پلاسمای غنی از پلاکت در مقابل آگونیست های ADP، آراشیدونیک اسید، کلاژن و ریستوستین به ترتیب در روش اول 2/42، 9/26، 4/28 و 2/72 و در روش دوم 6/66، 6/85، 3/83 و 4/84 به دست آمد.

نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از دور پایین سانتریفیوژ g 2050 در مقابل دور بالای g 2160 به شکل معنی داری می تواند میزان بازدهی پلاکت ها و فعالیت اگریگاسیون پلاکتی را در مقابل آگونیست های فوق افزایش داده و به این ترتیب کیفیت فراورده پلاسمای غنی از پلاکت را ارتقاء بخشد