ممان اینرسی موثر تیرهای مسلح شده با میلگردهای FRP

تیرهای مسلح شده با میلگردهای پلیمری الیافیGFRP به دلیل مدول الاستیسیته کم این میلگردها، دارای خیز و عرض ترک‎های بیش تری در مقایسه با تیرهای بتن مسلح فولادی می‎باشند. تحقیقات زیادی نشان می‎دهند که آیین‎نامه ی ACI 318نمی‎تواند خیز تیرهای مسلح شده با میلگردهای FRP را بر اساس ممان اینرسی موثر، به درستی تخمین بزند. هدف از این مقاله ارائه ی روابطی جدید برای ممان اینرسی موثر این تیرها بر مبنای داده های آزمایشگاهی و الگوریتم ژنتیک می‎باشد. این روابط به گونه‎ای تخمین زده می‎شوند که تفاوت بین نتایج به دست آمده از مدل‎های پیشنهادی و داده های آزمایشگاهی توسط الگوریتم ژنتیک کمینه شود. برای این منظور از 55 نمونه ی آزمایش شده در پژوهش‎های دیگران استفاده شده است. هم چنین 9 نمونه ی آزمایشگاهی تیرهای مسلح‎شده با میلگردهایGFRP ساخته شده است. در نمونه های ساخته شده، مقاومت بتن و نسبت آرماتور به عنوان متغیر در نظر گرفته شده‎اند. در این تحقیق، اثر پارامترهای مدول الاستیسیته میلگردهای FRP، نسبت آرماتور و سطح بارگذاری در روابط ممان اینرسی موثر وارد می‎شوند. سپس، خیز حاصل از مدل‎های پیشنهادی با خیز تجربی و مقادیر به دست آمده از روابط آیین‎نامه‎ای و مدل‎های سایر پژوهش‎ گران مقایسه می‎گردد. نتایج نشان می‎دهند که خیز به دست آمده از مدل‎های پیشنهادی به نتایج آزمایشگاهی نزدیک‎ می‎باشد. هم چنین در نمونه های با نسبت آرماتور بالا و در سطوح بالای بارگذاری، مدل‎های پیشنهادی نتایج دقیق‎تری را نسبت به سایر روش‎های موجود نشان می‎دهند.