بررسی منظره و نگارش مطلوب کتاب دانشگاهی در «بن لایه های شناخت»

بدون تردید هر اثر یا آفرینش ادبی (یا با رویکرد ادبی) منظره خاصی دارد که نوع نگاه و نگرش نویسنده را به جهان نشان می دهد. نویسنده سعی می کند واژه ها را به هم بریزد و روابطی جدید بین آنها تعریف کند. این روابط به تبیین نظام فکری ای می انجامد که مثلث ضمیر درون، جهان بیرون و نوشتار نام دارد.منظور ما از نگارش این مقاله تبیین قواعد نوشتار یا بیان هنجار گفتار نیست، بلکه بررسی مثلثی است که به نوشتاری خاص منتهی می شود. چینش صورت اشیاء در ذهن نویسنده در قالب صورتهای ترجیحی و نوشتاری خاص تجلی می یابد و درواقع منظره یا اندیشه منظره او را شکل می دهد. نوشتار تخصصی، خلاقانه، و منسجم منظره ای می سازد که خود از منظره برتر و افق بلند نویسنده آن حکایت دارد.کتاب بن لایه های شناخت علاوه بر اینکه منظره است (دارای صورت و معناست)، اندیشه منظره هم هست؛ زیرا به بیان چگونگی شکل گیری اندیشه (تجربه حسی) متاثر از منظره می پردازد. هدف از پرداختن به لایه های بنیادین شناخت در کتاب بن لایه های شناخت، دستیابی به تفاهمی اصولی و استفاده از زبانی مشترک برای شناخت علم است، و اگر درست برداشت شود باید بسیاری از سوء تفاهمها پایان یابد.