بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی و رئولوژیکی عصاره سبوس برنج

در این پژوهش به منظور استفاده از عصاره ی سبوس برنج در فرمولاسیون آب میوه ها سه واریته ی برنج طارم، عنبر بو و هاشمی انتخاب گردید و ویژگی های فلزات سنگین سبوس آن ها مورد بررسی قرار گرفت سپس به منظور انتخاب روش مناسب عصاره گیری از سبوس برنج چهار روش عصاره گیری شامل استفاده از آب زیر نقطه بحرانی در دماهای 100 و 120 درجه سانتی گراد و استفاده از مایکروویو و آون 100 درجه سانتی گراد به منظور استخراج عصاره ی سبوس برنج به کار گرفته شد. پس از برای انتخاب بهترین روش عصاره گیری ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و رئولوژیکی عصاره های حاصله مورد مقایسه قرار گرفت و نتایج داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون آماری دانکن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در روش عصاره گیری با استفاده از آب زیر نقطه بحرانی، با افزایش درجه حرارت میزان استخراج ترکیبات موجود در سبوس برنج افزایش می یابد به طوری که بیشترین میزان ترکیبات استخراجی از بین روش های فوق مربوط به عصاره گیری با استفاده از آب زیر نقطه بحرانی با دمای 120 درجه سانتی گراد می باشد و کم ترین میزان استخراج ترکیبات سبوس برنج مربوط به استفاده از آون 100 درجه سانتی گراد است. بررسی ویژگی های رئولوژیکی عصاره ها نیز بیانگر این است که کلیه عصاره ها رفتار یک سیال نیوتنی را نشان می دهند. با توجه به ویژگی های عصاره ی استخراجی با استفاده از آب زیر نقطه بحرانی با دمای 120 درجه سانتی گراد این روش به عنوان مناسبترین روش عصاره گیری در بین روش های ذکر شده می باشد.