بررسی همبستگی نگرش، خودکارآمدی، هنجار ذهنی با تمایل به انجام فعالیت بدنی در دانشجویان دختر

یکی از مهمترین مشکلات جامعه امروزی کاهش فعالیت بدنی در بین دانشجویان می باشد. عوامل بسیاری بر انجام فعالیت بدنی نقش دارند که در این بین نگرش اهمیت بسیاری دارد. این مطالعه با هدف تعیین همبستگی نگرش، خودکارامدی، هنجارذهنی با تمایل به انجام فعالیت بدنی در دانشجویان دختر انجام گردید. در این مطالعه توصیفی-همبستگی 444 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای در دانشکده های مختلف، انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه «مقیاس فعالیت بدنی دختران دانشجو» بود که مشتمل بر مشخصات جمعیت شناسی، «نگرش به فعالیت بدنی»، «هنجار ذهنی در مورد فعالیت بدنی»، «خودکارآمدی در مورد انجام فعالیت بدنی» و«تمایل به انجام فعالیت بدنی» بود. جهت تعیین روایی پرسشنامه از روش شاخص روایی محتوا و صوری و جهت تعیین پایایی ابزار از روش همسانی درونی و آزمون مجدد استفاده گردید. پرسشنامه های تکمیل شده توسط SPSS نسخه 15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. اکثریت دانشجویان دارای نگرش مثبت به انجام فعالیت بدنی بودند. بعلاوه، «نگرش به فعالیت بدنی» با «هنجارهای ذهنی در مورد فعالیت بدنی» (209/0=r،001/0>P)، «خودکارآمدی در مورد فعالیت بدنی» (097/0=r،042/0= P) و «تمایل به انجام فعالیت بدنی» (155/0=r، 001/0=P) همبستگی مثبت داشت. از طرف دیگر، شاخص توده بدنی و سطح درآمد با «نگرش به فعالیت بدنی» همبستگی معنی داری نداشت. همبستگی مثبت «نگرش به فعالیت بدنی»، «هنجارهای ذهنی در مورد فعالیت بدنی»، «خودکارآمدی در مورد فعالیت بدنی»، می تواند باعث ایجاد انگیزه و «تمایل به انجام فعالیت بدنی» در میان دانشجویان شود. لذا توصیه می شود برنامه های آموزش گروهی جهت ارتقا سطح فعالیت بدنی در دانشجویان اجرا گردد.