رابطه ابعاد سبک تدریس ادراک شده، انگیزش خودمختار و خلاقیت: ارائه مدل خلاقیت بر اساس نظریه خودتعیین گری

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه ابعاد سبک تدریس ادراک شده و انگیزش خودمختار با خلاقیت دانش آموزان می باشد.بدین منظور نمونه ای به حجم 500 نفر از میان دانش آموزان دختر و پسر پایه سوم مقطع متوسطه شهر زاهدان، با روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند.فرم کلامی(الف و ب) آزمون تفکر خلاق تورنس(1992)،مقیاس انگیزش تحصیلی والرند و همکاران (1992) و مقیاس معلم به عنوان بافت اجتماعی بلمونت و همکاران(1992) به روش گروهی توسط افراد گروه نمونه تکمیل شدند.اعتبار و روایی ابزار های مذکور با استفاده از روش های روایی همگرا،اجرای فرم موازی، محاسبه آلفای کرونباخ،بازآزمایی و تحلیل عامل تائیدی احراز گردید.نتایج حاصل از تحلیل مسیر، اثرات مستقیم ابعاد سبک تدریس ادراک شده بر خلاقیت و نیز اثر غیرمستقیم با واسطه گری انگیزش خودمختار بر خلاقیت را نشان می دهد.همچنین تمامی ضرایب مسیر الگوی پیشنهادی معنادار می باشد(p<0/001).