حساسیت سویه های مختلف قارچ کاندیدا قبل و بعد از تابش اشعه اولتراویوله نسبت به ایتراکونازول، فلوکونازول و آمفوتریسین B

اشعه اولتراویوله (UV) به عنوان یک ضدعفونی کننده قوی مطرح است. عفونت ناشی از گونه های مختلف مقاوم قارچی در بیماران منجر به برگشت بیماری با شدت بیشتر می شود. این مطالعه به منظور ارزیابی تست حساسیت دارویی سویه های مختلف قارچ کاندیدا قبل و بعد از تابش اشعه اولتراویوله نسبت به داروهای ایتراکونازول، فلوکونازول و آمفوتریسین B انجام شد. این مطالعه آزمایشگاهی روی 12 سوش قارچ کاندیدا جدا شده از بیمار طبق روش (NCCLS M27-A) انجام شد. نمونه ها با سالین استریل به صورت سوسپانسیون درآمدند و جذب نوری با اسپکتروفوتومتر در طول موج 530 نانومتر خوانده شد. رقت های سریالی 16-0.0313 میکروگرم بر میلی لیتر برای ایتراکونازول و آمفوتریسین B و 128-0.0313 میکروگرم بر میلی لیتر برای فلوکونازول تهیه گردید و حداقل میزان مهارکنندگی (MIC) بعد از 48 ساعت انکوباسیون در دمای 35 درجه سانتی گراد تعیین شد. اشعه UV به مدت 1، 2، 5، 10، 60، 90، 120 ثانیه در فاصله یک متری به قارچ ها تابانده شد و MIC تعیین گردید. بیشترین MIC قبل از تابش UV در استفاده از فلوکونازول با میزان بیش از 128μg/ml مشاهده شد. بعد از تابش UV میزان MIC برای سه داروی مورد مطالعه کاهش یافت؛ به طوری که بعد از 10 ثانیه MIC برای داروهای ایتراکونازول و آمفوتریسین B بیش از 0.0313 μg/ml تعیین شد. MIC فلوکونازول بعد از 60 ثانیه تابش اشعه اولتراویوله بیش از 0.0313 μg/ml بود. با مقایسه MIC قبل و بعد از تابش اشعه اولتراویوله، داروهای مختلف سبب کاهش آماری معنی داری نسبت به قبل از تابش UV گردید (P<0.05). اشعه UV باعث کاهش MIC سویه های قارچی کاندیدا نسبت به داروهای ایتراکونازول، فلوکونازول و آمفوتریسین B می گردد.