مقایسه ی پنج عامل بزرگ شخصیتی و خودکارآمدی در دانش آموزان تیزهوش و عادی

هدف پژوهش حاضر مقایسه ی پنج عامل بزرگ شخصیتی و خودکارآمدی در دانش آموزان عادی وتیزهوش دوره ی متوسطه ی شهر اردبیل بود. نوع پژوهش از نوع علی- مقایسهای بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه ی دانش آموزان تیزهوش و عادی متوسطه ی شهر اردبیل در سال تحصیلی 91-1390 بودند. که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچندمرحله ای، نمونهای به حجم 80 نفر (40 تیزهوش و 40 عادی)، انتخاب و همتا شدند. برای جمع آوری داده ها از دو پرسش نامه ی ابعاد شخصیتی (NEO-FFI) و پرسش نامه ی خودکارآمدی شرر و همکاران استفاده شد و برای تجزیه و تحلیلداده ها از تحلیل واریانسچندمتغیری(مانوا) استفاده شده است. نتایج مطالعه نشان داد که از ابعاد شخصیت، دو مولفه ی روانرنجورخوییو وظیفهشناسی در بین دانش آموزان تیزهوش و عادی تفاوت معناداری دارد علاوه بر این در متغیر خودکارآمدی بین دو گروه تفاوت معناداری وجود داشت P<0/ 001 نتایج این پژوهش نشان داد دانش آموزان تیزهوش از وظیفه شناسی و خودکارآمدی بالاتری نسبت به دانش آموزان عادی برخوردارند که این امر در تعهد نسبت به انجام کارهای درسی و مسولیتپذیری بالاتر و به نوب هی خود با سلامت این گروه در ارتباط است.