اثر نیکل و مس بر بیومس، محتوای رنگیزه ای و آنزیم های آنتی اکسیداتیو در ریشه ها و اندام هوایی گیاه ذرت

مس و نیکل از عناصر ریزمغذی در گیاهان هستند که در حفظ متابولیسم طبیعی و رشد گیاه نقش اساسی دارند، ولی مازاد آن ها نیز بر بسیاری از عمل کردهای فیزیولوژیکی اثر بازدارندگی دارد. در این پژوهش، گیاه ذرت تحت تیمارهای سولفات مس (0 و 100 میکرو مولار)، سولفات نیکل (0، 100 و 200 میکرو مولار) و برهم کنش مس (100 میکرومولار) و نیکل (100 و 200 میکرومولار) در محیط هیدروپونیک کشت شدند. بعد از یک ماه تیمار، پارامترهای رشد و برخی تغییرات بیوشیمایی در ریشه ها و اندام هوایی گیاهان کشت شده بررسی شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت مس و نیکل، محتوای رنگیزه ای (کلروفیل a، b و کاروتنوئید کل)، طول و وزن خشک ریشه ها و اندام هوایی کاهش یافت، در صورتی که نشت یون K+ و میزان مالون دی آلدئید به عنوان شاخص پراکسیداسیون چربی و فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیدانی افزایش یافت، هم چنین برهم کنش مس و نیکل اثر هم یاری با یک دیگر داشته و اثر هم را تشدید کردند.