شناخت عدم قطعیت در ارزیابی اثرات محیط زیستی به عنوان یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار در نتایج ارزیابی

شناخت و درک صحیح از سیستم های طبیعی به عنوان پیچیده ترین اشکال سیستم های شناخته شده، همواره برای انسان (به عنوان جزئی از این سیستم ها) دشوار بوده و در نتیجه برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست را با عدم قطعیت بسیار همراه ساخته است. ارزیابی اثرات محیط زیستی، به عنوان بخشی از بررسی های محیط زیست نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. واضح است که ارزیابی مستلزم شناخت دقیق از محیط زیست و نحوه واکنش اجزاء آن به عامل تخریب می باشد. این در حالی است که پیچیدگی سیستم های زیستی و فقدان دانش ما از نحوه برهم کنش اجزاء آنها باعث شده است که درک صحیح ارتباطات و واکنش آنها به تغییرات بسیار دشوار باشد. در نتیجه انجام تحلیل های صحیح به منظور ارزیابی اثرات محیط زیستی را بسیار دشوار نموده است. به طوری که در بسیاری از مواقع نتایج این ارزیابی ها با آنچه در واقعیت روی می دهد فاصله بسیار دارد و این به معنی عدم قطعیت در نتایج ارزیابی می باشد. در این مقاله ابتدا به معرفی عدم قطعیت و عوامل موثر در آن در بررسی های اکولوژیکی پرداخته می شود. سپس، عدم قطعیت های محتمل در روش های ارزیابی بررسی می گردد و در نهایت عوامل بروز عدم قطعیت در ارزیابی اثرات محیط زیستی معرفی می شود.