تاثیر مایه زنی میکروبی یک خاک آلوده به سرب بر رشد، برخی ویژگی های فیزیولوژیک و جذب و انتقال سرب، آهن و روی توسط گل گندم (Centaurea cyanus

قارچ ریشه های آربوسکولار (AMF) و باکتری های محرک رشد گیاه (PGPR) در افزایش رشد و بردباری گیاهان به تنش های محیطی از جمله آلودگی خاک با فلزات موثرند. در این پژوهش تاثیر مایه زنی برخی سویه های AMF (ترکیبی از گونه های Glomus شامل G. intraradices، G. mosseae و G. fasciculatum) و PGPR (ترکیبی از گونه های Pseudomonas شامل P. putida، P. fluorescens و P. aeruginosa) در جذب و انتقال سرب، جذب آهن و روی، ارتفاع، عملکرد و برخی ویژگی های فیزیولوژیکی گل گندم (Centaurea cyanus) در یک خاک آلوده به سرب بررسی شد. این پژوهش در شرایط گلخانه ای به صورت فاکتوریل با دو فاکتور غلظت سرب (در 4 سطح) و تیمار میکروبی (در 3 سطح) در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و در 3 تکرار انجام شد. خاک با غلظت های صفر، 250، 500 و 1000 میلی گرم سرب بر کیلوگرم، آلوده و سپس استریل و با AMF یا PGPR مایه زنی شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت سرب در خاک، رشد گیاه، غلظت آهن و روی در شاخساره، مقادیر کلروفیل ها و کاروتنوئیدها و محتوای نسبی آب برگ کاهش و مقادیر پرولین و غلظت سرب در گیاه افزایش یافت. مایه زنی میکروبی موجب افزایش معنی دار (05/0P≤) رشد گیاه، جذب و انتقال سرب، آهن و روی و بهبود جذب و نگهداری آب توسط گیاه و افزایش درون داشت رنگ دانه های فتوسنتزی و پرولین گیاه شد. میانگین ماده خشک شاخساره در تیمارهای AMF و PGPR به ترتیب بیش از 2 و 2/1 برابر تیمارهای مشابه شاهد بود. می توان نتیجه گیری کرد که مایه زنی میکروبی موجب بهبود رشد و افزایش بردباری گیاه به سمیت سرب می شود.