بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات سرعتی شدید بر سطوح پلاسمایی واسپین و کمرین در موش های ماده نژاد اسپراگوداولی

آدیپوکین ها ازجمله واسپین و کمرین،داراینقش هایبیولوژیکیگوناگونی هستند که باتغییرهایشاخصتودهبدن،مقاومتبهانسولین، سندرممتابولیکی، سندرم تخمدان پلیکیستیک، دیابتوبیماری-های قلبی- عروقیارتباط دارند. هدف از پژوهش حاضر،تاثیر هشت هفته تمرین های سرعتی شدیدبرسطوح پلاسمایی واسپینو کمریندر موش های ماده نژاد اسپراگوداولی است.
در این پژوهش،32 سر موش، به طور تصادفی به دو گروه کنترل (12سر) و گروه آزمایش (20سر)تقسیم شدند. گروه آزمایشپنج روز در هفته مطابق با برنامه تمرینی به مدت هشت هفته به فعالیت سرعتی شدید پرداختند درصورتی که گروه کنترل در این مدت، هیچ گونه برنامه تمرینی نداشتند.پس از هشت هفته تمرین، برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.
نتایج نشان دادند که تفاوتی معنی دارمیان میزان سرم کمرین در موش هایی که برنامه تمرینی سرعتی شدید انجام داده بودند، نسبت به گروه کنترل (18/0P=) وجودندارد؛ ازطرفی دیگر، سطوح سرمی واسپین به طور قابل توجهی (0001/0P=) کاهش یافت اما هیچ گونه رابطه ای معنادار، میان سطوح واسپین و کمرین (28/0P=) مشاهده نشد.
با توجه به نتایج پژوهش حاضر و اهمیت تغییرها در سطوح واسپین و کمرین به نظر می رسد باید مدت زمان تمرینی بیشتر از هشت هفته باشد و شدت فعالیت ورزشی باید متناسب با سطح آمادگی افراد باشد چراکه اگر این هماهنگی وجودنداشته باشد، آزمودنی ها قادرنخواهندبود برنامه های تمرینی را به طور صحیح انجام دهند.