ارائه ی چارچوبی برای پیش بینی سطح خلاقیت و نوآوری در سازمان بر مبنای اقدامات دانشی،با رویکرد شبکه ی عصبی مصنوعی (مطالعه ی موردی: سازمان های دولتی منتخب استان یزد)

امروزه خلاقیت و نوآوری به یک مزیت رقابتی مهم برای سازمان ها تبدیل شده است. سازمان ها برای کسب برتری در بازارهای رقابتی نیازمند ارتقای عواملی هستند که به آن ها در ایجاد پتانسیل های خلاقیت و نوآوری کمک می کند. یکی از عوامل مهم در ایجاد خلاقیت و نوآوری سازمانی، دانش و مدیریت دانش است که با ایجاد سازوکارهای مناسب برای دسترسی و انتقال سریع تر اطلاعات، منجر به افزایش محدوده ی خلاقیت سازمانی و گسترش فرایند نوآوری در سازمان می شود. در این پژوهش سعی شده با در نظر گرفتن این ارتباط، سطح خلاقیت و نوآوری سازمانی مورد ارزیابی قرار گیرد، تا بتوان به سازمان ها در جهت ارتقای مزیت های رقابتی خود و حرکت به سمت کسب مزیت های رقابتی پایدار کمک کرد. در پژوهش حاضر با استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی به عنوان ابزاری قدرتمند در پردازش اطلاعات غیرخطی، مدلی جهت ارزیابی سطح خلاقیت و نوآوری موجود در سازمان معرفی شده است. در این مدل، جهت ارزیابی سطح خلاقیت و نوآوری سازمانی، پنج معیار به شرح: فرایند، رهبری، فرهنگ، فناوری و اندازه گیری مدیریت دانش، برگرفته از پرسش نامه KMAT به عنوان عوامل ورودی در نظر گرفته شده و با استفاده از مدل پرسپترون چندلایه، سطح خلاقیت سازمانی، برگرفته از پرسش نامه KEYS (ارزیابی جو خلاقیت)، هم چنین تعداد نوآوری های سازمان مورد پیش بینی قرار گرفته است. در پایان نیز با استفاده از تحلیل حساسیت، میزان تاثیر هر کدام از متغیرهای ورودی بر خروجی های مدل، ارزیابی شده است. نتایج حاصل نشانگر این است که عامل «فناوری» بیشترین تاثیر را بر خلاقیت سازمانی و عامل «فرهنگ» بیشترین تاثیر را بر نوآوری سازمانی داشته است.