اپیدمیولوژی کمردرد و ارتباط آن با عوامل شغلی و شخصی در کارگران واحدهای صنعتی استان همدان

کمردرد یکی از مشکلات اساسی در کارگران صنایع است. قسمت عمده ای از ضایعات ناشی از کار، ابتلای سیستم اسکلتی - عضلانی است که حدود 60% از آن مربوط به کمردرد می باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان شیوع کمردرد و ارتباط آن با عوامل شغلی و شخصی در کارگران صنایع استان همدان می باشد.
در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 400 نفر از کارگران صنایع به روش تصادفی و سیستماتیک انتخاب شدند و اطلاعات به وسیله پرسشنامه NORDIC و پرسشنامه بررسی سطح فعالیت فیزیکی (IPAQ) جمع آوری گردید. از نرم افزار SPSS و روش های آمار توصیفی و آزمون مجذور کای برای تحلیل داده ها استفاده شد.
نتایج تحقیق نشان داد میانگین سن کارگران 42/7 ±85/34 سال، میانگین مدت اشتغال 12/6 ± 76/5 سال و میانگین ساعات کار در هفته 30/11±96/52 ساعت می باشد. 2/69 درصد از افراد مورد بررسی دارای سطح فعالیت فیزیکی بالا، 2/19 درصد متوسط و 6/11 درصد پائین بوده اند. بررسی انجام شده میزان شیوع کمردرد 1/57 درصد را نشان می دهد. بین کمردرد کارگران با سابقه کار (000/0= p)، ساعت کاری در هفته (007/0 p=) و سطح فعالیت فیزیکی (000/0=p) ارتباط معنی داری به دست آمد.
علیرغم کم بودن سابقه کار و جوان بودن نیروی کار میزان شیوع کمردرد در آنها بالا می باشد. لذا کاهش ساعت کاری در هفته، افزایش وقفه های استراحتی در بین کار، اجتناب از ارجاع کارهای سنگین به کارگران و محدودکردن حمل دستی بار می تواند سبب بهبود شرایط کار و کاهش میزان شیوع کمردرد و پیشگیری از ابتلاء به کمردرد در محیط های کاری شود.