بهبود شاخص های ارزیابی اسپرم متعاقب درمان با گرلین در آسیب ناشی از کادمیوم در بیضه ی موش صحرایی

کادمیوم به عنوان یک عنصر آلوده کننده ی محیطی و صنعتی، به دلیل خاصیت تجمعی آن در اندام های بدن، برای بسیاری از بافت ها و به ویژه برای بیضه ها بسیار سمی است و باعث اثرات دژنراتیو وسیعی در آن ها می گردد. ا زاین رو، هدف از انجام مطالعه ی حاضر بررسی تاثیر تزریق کادمیوم بر کیفیت اسپرم موش رت و اثر حفاظتی احتمالی هورمون گرلین بر اسپرم های این حیوان بود.
تعداد 30 عدد موش رت نر بالغ به 3 گروه 10تایی شامل گروه شاهد- سالین، کادمیوم- سالین و کادمیوم- گرلین تقسیم شدند و برای ایجاد مسمومیت mg/kg 2 کلرید کادمیوم از طریق صفاقی به گروه های 2 و 3 تزریق گردید. برای گروه سوم نیز 10 نانومول هورمون گرلین یک روز قبل از تزریق کادمیوم و به مدت 10 روز پیاپی تجویز شد. سپس 5 موش از هر گروه در روز های 5 و 10 پس از تجویز کادمیوم کشته شدند و بیضه ی آن ها جهت ارزیابی اسپرم، استخراج گردید.
کادمیوم باعث کاهش معنی دار وزن بیضه ها و نیز غلظت اسپرم در هر دو روز مطالعه شد (0100/0 > P). همچنین درصد حرکات پیش رونده ی اسپرم ها در روز 10 (0001/0 > P) و نیز درصد اسپرم های دارای غشای عملکردی سالم (Hypoosmotic swelling test یا HOS-t) هم در روز 5 و هم در روز 10 به دنبال دریافت کادمیوم کاهش یافتند (0010/0 > P). در حالی که تجویز هورمون گرلین، باعث افزایش درصد اسپرم های HOS مثبت چه در روز 5 و چه در روز 10 در مقایسه با گروه کادمیوم- سالین گردید (0500/0 > P)؛ اما نتوانست باعث افزایش معنی دار درصد اسپرم های دارای حرکات پیش رونده، غلظت اسپرم و نیز وزن بیضه ها در هیچ یک از روز های مطالعه گردد.
نتایج این تحقیق نشان داد که احتمال می رود هورمون گرلین به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی خود باعث حفاظت و در عین حال افزایش درصد اسپرم های دارای غشای عملکردی سالم شود که خود به عنوان پیش زمینه ای جهت افزایش درصد حرکات اسپرم ها خواهد بود. از این رو، می توان از این هورمون در جهت تعدیل اثرات حاد کادمیوم بر کیفیت اسپرم استفاده نمود.