مطالعه آزمایشگاهی اثر نانوذرات آهن بر حذف آرسنیک در محیط آبی

آلودگی آبخوان، یکی از مسائل مطرح در آب زیرزمینی است که با افزایش فعالیت های صنعتی، دفع فاضلاب در چاه های جذبی و برداشت بی رویه از سفره در دهه های اخیر افزایش یافته و با توجه به اینکه حدود 60 درصد از آب مصرفی سالانه کشور از آب زیرزمینی تامین می شود، پالایش آن بسیار حائز اهمیت است. یکی از آلودگی های رایج، سمی و خطرناک در آب زیرزمینی، آلاینده آرسنیک است که غلظت بیش از حد مجاز آن در چند استان ایران گزارش شده است. یکی از راه های جدید، کارآمد و کم هزینه برای کاهش غلظت آرسنیک از آب زیرزمینی، تزریق درجای نانوذرات آهن به محیط آبخوان است که امروزه در جهان به آن توجه شده است. هدف از این مقاله بررسی روند کاهش آرسنیک در محیط آبی از طریق نانوذرات آهن صفر است که با انجام آزمایش های پیمانه ای شکل گرفته است. در این آزمایش ها اثر زمان، غلظت اولیه آلاینده و واکنش گر، دما و pH بر تغییرات غلظت نانوذرات آهن و آرسنیک مطالعه شده است تا سرعت واکنش و نحوه کاهش آرسنیک در محیط آبی بررسی شود. نتایج این آزمایش ها نشان دادند نانوذرات آهن، غلظتی در حدود 10 برابر مجاز غلظت آرسنیک را در یک ساعت به زیر غلظت مجاز استاندارد آب شرب ایران می رسانند. در نهایت، نتایج آزمایش ها نشان دادند که نانوذرات آهن بازده بسیار زیادی برای پالایش آب آلوده به آرسنیک در محیط آبی دارند.