تاثیر روش آموزش از طریق تلفن همراه بر خودنظم دهی فراشناختی و نگرش دانشجویان پیراپزشکی

نقش یادگیری از طریق تلفن همراه در آموزش، سیار بودن و راحتی استفاده از آن است. این یادگیری سبب بالا رفتن رضایت یادگیرنده، تشویق یادگیرنده، غنی سازی تعامل و داشتن فعالیت های ارتباطی موثر در یادگیرنده می شود، از این رو این مطالعه با هدف بررسی خودنظم دهی فراشناختی و نگرش دانشجویان با روش یادگیری از طریق تلفن همراه در دانشجویان پیراپزشکی (رشته اتاق عمل) دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد.
این پژوهش از نوع شبه تجربی است، جامعه پژوهش را دانشجویان رشته اتاق عمل دانشکده های اقماری بیرجند (فردوس و قائن) تشکیل داد. افراد نمونه شامل کل جامعه پژوهش(43نفر)بود.کتاب الکترونیکی درس میکروب شناسی بر روی تلفن های همراه دانشجویان گروه آزمایش (22 نفر) نصب گردید و در طول ترم علاوه بر آموزش چهره به چهره، محتوای یادگیری به شکل مذکور و نیز از طریق پیامک توسط آنان مورد استفاده قرار گرفت. گروه کنترل صرفا با روش معمول چهره به چهره آموزش دیدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه خودنظم دهی فراشناختی پینتریچ و پرسشنامه نگرش دانشجویان به تلفن همراه بود. پینتریچ، روایی و پایایی بالایی برای پرسشنامه فوق ذکر کرده و در مطالعات داخل نیزروایی و پایایی آن تایید شده است. برای سنجش نگرش، از پرسشنامه 12 گویه ای در زمینه نگرش به یادگیری از طریق تلفن همراه استفاده شدکه روایی آن با روش تحلیل عاملی و پایایی با آلفای کرونباخ 9/0 تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام گردید.
نتایج پژوهش نشان داد که استفاده از تلفن همراه تاثیر معناداری (0005/0p<) بر خودنظم دهی فراشناختی و نگرش دانشجویان نسبت به یادگیری از طریق تلفن همراه داشته است.
آموزش از طریق تلفن همراه تاثیر مثبتی بر خودنظم دهی فراشناختی و نگرش دانشجویان داشته؛ بنابراین پیشنهاد می شود برنامه ریزان درسی به طراحی و به کارگیری روش های تدریس مناسب و تکنولوژی های روزدر جهت افزایش نگرش، انگیزش، خودنظم دهی و مهارت های فراشناختی فراگیران اقدام کنند.