زمین شیمی و سن سنجی گابروهای همراه افیولیت های سه ول آوا-شمال غرب ایران

در منطقه شهر سه ول آوا در استان کردستان، توده ها و دایک های با ترکیب گابرو در همراهی بازالت ها و پریدوتیت های افیولیتی رخ نمون دارند. افیولیت های سه ول آوا بخشی از افیولیت های کردستان است که در زون برشی بین زاگرس مرتفع و سنندج-سیرجان شمالی واقع شده است. در این تحقیق ژئوشیمی و سن گابروها مطالعه شده است. بافت غالب گابروها دانه ای و پگماتوئیدی است که بخشهای مجاور گسل اصلی و جوان زاگرس میلونیتی شده اند. دامنه تغییرات SiO2 گابروها بین 84/47 تا 65/51 درصد و سرشت ماگمای آنها بیشتر توله ایتی است. کانی های اصلی گابروها، پلاژیوکلاز با ترکیب لابرادور و کلینوپیروکسن از دو نوع دیوپسید و اوژیت با عدد منیزیم (Mg#) 90/83 تا 90/88 است. ویژگی های این گابروها در نمودار های مختلف ژئوشیمیایی و ژئوتکتونیکی گویای منشاء گوشته ای اندکی تهی شده است که در یک محیط سوپراسابداکشن (Supra-subduction Zone) پشت قوس تشکیل شده است. این گابروها به روش U-Pb بر روی دانه های زیرکن سن میانگین 3/1± 3/38 میلیون سال را نشان می دهند. سن ائوسن پایانی گابروهای سه ول آوا و چندین توده گابروی مشابه در امتداد زمین درز زاگرس در منطقه کردستان می تواند گویای این باشد که نئوتتیس در این منطقه بعد از ائوسن بسته شده باشد.