ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی از توده های آویشن کوهی (Thymus kotschyanus) ایران با نشانگرهای نیمه تصادفی

آگاهی از میزان تنوع ژنتیکی در مراحل مختلف انجام یک پروژه اصلاحی به ویژه جهت بهره برداری از منابع ژرم پلاسمی امری ضروری است. در این مطالعه 18 توده آویشن کوهی (Thymus kotschyanus) با استفاده از 30 آغازگر نیمه تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. از برگ های جوان آویشن DNA ژنومی استخراج شد و محصولات تکثیر شده واکنش زنجیره ای پلیمراز، بر روی ژل آگارز 5/1 درصد الکتروفورز گردید.نتایج حاصل از باندهای تکثیر یافته این آغازگرها نشان داد که متوسط تعداد باند چندشکل به ازای هر آغازگر و هر توده به ترتیب 8/19 و 33 عدد بود. بیشترین میزان اطلاعات چندشکلی و شاخص نشانگر را آغازگر IT18-1تشکیل داد. نتایج تجزیه خوشه ایبه روش میانگین فواصل با نرم افزار DARwin5بیانگر بیشترین شباهت ژنتیکی بین دو توده آویشن کوهی از استان قزوین بود. نتایج تجزیه به مولفه های اصلی نشان داد که سه مولفه اول در مجموع 50/17 درصد از کل واریانس را توجیه نمودند که بیانگر پراکنش مناسب آغازگرهای مورد استفاده در تمام سطح ژنوم می باشد.نحوه گروه بندی تجزیه خوشه ایبا گروه بندی تجزیه مولفه های اصلی هماهنگی داشت. نتایج بیانگر تنوع ژنتیکی بالای درون گونه ای آویشن کوهی از مناطق مختلف ایران بود.