فقر کودکان و بازار کار در ایران

مطالعه ساختار بازار کار به منظور شناخت ارتباط بین نوع شغل، محل سکونت، ویژگی های سرپرست خانوار و نیز فقر کودکان راهنمای مناسبی برای سیاست گذاران در تخصیص منابع عمومی برای کاهش فقر کودکان است. هدف اصلی این مطالعه فراهم کردن تصویری روشن از وقوع فقر با توجه به ارتباط فقر کودکان با بازار کار در ایران است.
روش شناسی: با استفاده از داده های هزینه درآمد خانوار 1385 مرکز آمار ایران ابتدا ترکیب بازار کار بر حسب مشاغل عمومی، خصوصی و اجاره بگیر تعیین و سپس با استفاده از شاخص فوستر، گریر، توربک (1984) خانوارهای فقیر شناسایی شدند. در ادامه بر اساس نوع شغل سرپرست خانوار، جنسیت، میزان تحصیلات و منطقه سکونت (شهری روستایی) خانوارهای فقیر در هر زیر گروه جمعیتی محاسبه، سپس نسبت کودکان عضو خانوارهای فقیر به تعداد کل کودکان محاسبه می شود. و در ادامه با توجه به ویژگی های این خانوارها به ارزیابی فقر کودکان می پردازیم.
از جمله نتایج این مطالعه که می توان به آن اشاره کرد آن که جمعیت کثیری از کودکان فقیر (58/80 درصد) در خانوارهای با سرپرست مرد که در بخش خصوصی رسمی شاغل اند، زندگی خود را می گذرانند. 35/4 درصد فقر کودکان در خانوارهای زن سرپرست شاغل در بخش خصوصی قرار دارند. این تصویر از شیوع فقر در ایران، چالش های به شدت مهمی را برای موفقیت هر طرح به منظور اصلاح اقتصادی فراهم می کند.