تعیین شیوع هیپومنیزیمی در 24 ساعت اول پس از عمل جراحی درICU

هایپومنیزیمی در 15-10% بیماران بستری شده در بیمارستان و 60-40% بیماران بخش های مراقبت ویژه دیده می شود. این مطالعه به منظور بررسی شیوع هایپومنیزمی در 24 ساعت اول بستری بیماران تحت عمل جراحی انتخابی انجام شد.
در این بررسی مقطعی مداخله ای 60 بیمار که تحت عمل جراحی شکمی انتخابی با بیهوشی عمومی قرار گرفته و در ICU بستری بودند، به روش نمونه گیری غیراحتمالی آسان انتخاب شدند. معیار SAPS برای بررسی همگون بودن شدت بیماری و پیشگویی پیامد آن در بدو ورود به ICU مورد استفاده قرار گرفت. سن، جنسیت، قد، وزن، شاخص توده بدنی (BMI)، عدد SAPS، احتمال مرگ ومیر براساس امتیاز SAPS، میزان سدیم، منیزیم کل، کلسیم، پتاسیم و فسفر پلاسما در 24 ساعت اول بستری و میزان کل دفع منیزیم ادراری 24ساعته اول بستری در ICU اندازه گیری و ثبت شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های T مستقل و مجذور کای استفاده شد.
سطح سرمی منیزیم، سدیم، پتاسیم، کلسیم و فسفر و مشخصات جمعیت شناختی (سن، جنسیت، وزن، قد و شاخص توده بدنی)، هیچ ارتباط معنی داری با کمبود منیزیم کل بدن پس از لودینگ دوز منیزیم نشان نداد. رابطه معنی داری بین کمبود منیزیم کل بدن پس از لودینگ دوز منیزیم و طول مدت بستری در ICU مشاهده نشد، اما کمبود منیزیم کل بدن پس از لودینگ دوز منیزیم با میزان مرگ ومیر مورد انتظار بیماران با استفاده از معیار SAPS ارتباط معنی داری داشت (013/0=p).
سطح سرمی منیزیم نشانگر هایپومنیزیمی غیرقابل اعتمادی است. هرچه میزان کمبود منیزیم کل بدن بیشتر باشد، پروگنوز بدتر است.