اثر محافظتی ژل رویال بر بافت کبد رت های بالغ ماده

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) یکی از اختلالات بالینی شایع است که در 10-5% زنان در سنین باروری مشاهده می شود و از علائم بالینی آن می توان به عدم تخمک گذاری، هایپرآندروژنیسم، هیرسوتیسم و مقاومت به انسولین اشاره نمود. این مطالعه با هدف تعیین اثر حفاظتی ژل رویال بر بافت کبدی در رت های پلی کیستیک انجام شد.
در این مطالعه تجربی 32 رت بالغ ماده با نژاد ویستار به طور تصادفی به 4 گروه 8 تایی تقسیم شدند: 1- گروه کنترل که فقط آب و غذای معمولی دریافت کردند؛ 2- گروه سندرم تخمدان پلی کیستیک تجربی (PCO)، که با یک بار تزریق عضلانی استرادیول والرایت به میزان mg4 (ml4/0) به ازای هر رت، این سندرم در آنها القا شد؛ 3- گروه کنترل ژل رویال که روزانه ژل رویال را با دوز mg/kg90 به صورت مایع خوراکی دریافت کردند؛ 4- گروه سندرم تخمدان پلی کیستیک - ژل رویال که همانند گروه دوم تخمدان پلی کیستیک در آنها القا و با ژل رویال همانند گروه سوم تیمار شدند. دوره تیمار در این تحقیق 63 روز (9 هفته) بود. در پایان دوره، خون تمامی موش ها جهت آنالیز بیوشیمیایی گرفته شد و سپس بافت کبدی آنها جهت مطالعات بافتی با H&E و Sudan Black رنگ آمیزی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری واریانس یک طرفه و توکی صورت گرفت. سطح معنی داری، 05/0>p در نظر گرفته شد.
در این بررسی ژل رویال باعث کاهش ذخایر چربی سلول های کبدی در رت های گروه پلی کیستیک تجربی شد و آثار تخریبی ناشی از استرس اکسیداتیو سندرم تخمدان پلی کیستیک را در بافت کبدی رت های گروه پلی کیستیک تحت تیمار با ژل رویال کاهش داد.
طبق نتایج این مطالعه ژل رویال می تواند اثر حفاظتی بر بافت کبدی رت های پلی کیستیک داشته باشد.