تناقضات اخلاقی و نگاه واقع بینانه ی حوزه ی سلامت در خصوص رازداری

رازداری به عنوان یکی از ضروریات حرفه ی پزشکی و مطرح در بین بیماران و پزشکان است که در کدهای اخلاقی، تاکید فراوانی بر آن شده است. مقاله ی حاضر، گزارشی موردی بر اساس یک نمونه ی واقعی در گراند راند اخلاق پزشکی مرکز طبی کودکان است که با نگاهی دقیق به بررسی حد و مرزها و چالش های رازداری و افشای راز در حوزه ی پزشکی می پردازد.در این گزارش نوزادی با علایم سندرم محرومیت از مواد معرفی می شود که پس از معاینات پزشکی معمول، تیم درمان متوجه اعتیاد مادر و پنهان کردن آن از همسر و خانواده شده و جهت تسریع در درمان موضوع را با مادر در میان می گذارند. انکار مادر از سویی، و نیاز تیم درمان به اطلاعات جامع و دقیق از سوی دیگر، چالشی را در حفظ یا افشای راز برای تیم پزشکی به وجود می آورد.در این جا تیم درمان برای کمک به درمان نوزاد، خود را موظف به کسب اطلاعات دقیق تر، جلب اعتماد و همکاری و در نهایت در میان گذاشتن راز مادر با همسر وی می بیند. اگرچه حفظ اسرار بیماران توسط پزشکان و کارکنان بهداشتی درمانی واجب است، ولی امری مطلق نیست و لازم است تا بر اساس دلایل عقلی و شرعی و به صورت موردی، تصمیمی را که مصلحت قوی تری دارد و کم ترین ضرر را متوجه بیمار و خانواده ی وی می کند اتخاذ کرد و حتی پس از درمان هم به آن پایبند بود.