بررسی روش های مختلف آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از تصاویر ماهواره ای (مطالعه موردی: منطقه خشک مهران)

تهیه نقشه کاربری اراضی با استفاده از تصاویر ماهواره ای امکان آشکارسازی تغییرات آن را در طول یک دوره فراهم می سازد. روش های مختلفی نیز برای آشکارسازی تغییرات وجود دارد. در این مطالعه از تصاویر ماهواره لندست مربوط به سال های 1988 و 2007 استفاده و شش تکنیک آشکارسازی تغییرات در منطقه بیابانی مهران استان ایلام با مساحت 146265 هکتار مورد بررسی قرار گرفتند. تکنیک های آشکارسازی تغییرات مورد استفاده در این مطالعه شامل تفاضل تصویر، آنالیز مولفه های اصلی، تفاضل شاخص نرمال شده پوشش گیاهی، آنالیز مولفه های متعارف، تفاضل تسلدکپ (روشنایی) و روش مقایسه پس از طبقه بندی هستند. در این مطالعه، به منظور تعیین آستانه در روش هایی که نیازمند تعیین آستانه هستند از روش آماری استفاده و مشخص گردید که آستانه تغییر در منطقه مورد مطالعه با 1 انحراف از میانگین قرار دارد. پس از تعیین آستانه تغییر، مناطق دارای تغییرات کاهشی، افزایشی و بدون تغییر مشخص گردید. برای ارزیابی دقت تکنیک های آشکار سازی تغییرات، از نقشه واقعیت زمینی و بازدید های زمینی استفاده شد و دقت کل و ضریب کاپا برای هرکدام محاسبه شد. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شد که روش تفاضل باند مادون قرمز به ترتیب با دقت کل و ضریب کاپای 66/95 و 94/0 بیشترین دقت و روش تفاضل CCA2 به ترتیب با دقت کل و ضریب کاپای 29 و 16/0 کمترین دقت را در آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی منطقه مورد مطالعه دارند.