منازعات نامتقارن به مثابه معمایی دفاعی برای آینده ی نظام بین الملل

منازعات نامتقارن یکی از تحولات برآمده از دوران گذار است که ابعاد آن در مقایسه با جنگهای سنتی به مراتب پیچیده تر است. دفع و پاسخگویی به این نوع خشونت، در گرو فراتر رفتن از روش های سنتی)جنگ و بازدارندگی(بوده و روش های نظامی بایستی در کنار تلاش برای حذف عوامل ریشهای، ایجاد سازوکارهای حقوقی و گسترش همکاریهای بینالمللی به صورت مکمل به کار رود. هدف اصلی این مقاله بررسی ماهیت و ابعاد تعارضات نامتقارن به مثابه گونهای از خشونت سیاسی است. پرسش اصلی این است که ابعاد و مولفه های خشونت سیاسی در چارچوب منازعات نامتقارن کداماند و پاسخگویی به این دسته از تعارضات، نیازمند کدام سازوکارها است؟ این نوشتار تلاش دارد تا از چشماندازی کلان؛ ماهیت و هویت منازعات نامتقارن مورد بررسی قرار گیرد و از حیث راه حل ها)برخلاف نگرشهای تقلیلگرایانه(سعی بر آن است تا با تبیین روندها و نیز عوامل موثر در شکل گیری منازعات نامتقارن، گونه شناسی آنها و نیز پرهیز از تجویز راه حلهای یکسویه، مجموعهای از راهکارهایی ارایه شود تا در کنار یکدیگر بتوانند آثار این منازعات را کاهش دهند