مروری بر روش های پیش بینی و برآورد بارش از طریق داده های سنجش از دور

تاثیر مستقیم بارش در زندگی انسان ها و نقش آن در توسعه کشورها سبب توسعه روش ها و الگوریتم های برآورد بارش در میان متخصصان گردیده است. تاچند دهه قبل برای پیش بینی بارش از روش های سنتی استفاده می شد، تا اینکه ظهور ماهواره های هواشناسی باعث انقلابی در این زمینه گردید. با توجه به اینکه در کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران توزیع ایستگاه های هواشناسی و دستگاه های باران سنج بسیار پراکنده بوده و از طرف مقابل تصاویر سنجنده هایی مانند MODIS و AVHRR به صورت رایگان قابل دریافت هستند، فرصت مناسبی برای جبران کمبودها در این زمینه است. با استفاده از تصاویر ماهواره ای، امکان برآورد حجم بخار آب قابل بارش با کمک باندهای جذبی بخار آب و باندهای حرارتی در هر زمان و مکان و در هر مقیاسی ممکن است. برای برآورد بارش از تصاویر ماهواره ای از الگوریتم هایی استفاده می شود که با توجه به طول موج مورد استفاده توسط سنجنده ها به سه دسته مادون قرمز و مرئی، میکروموج و ترکیبی از دو روش قبلی تقسیم بندی می گردند. روش های مبتنی بر مادون قرمز و مرئی دارای قدرت تفکیک زمانی و مکانی خوبی بوده در حالی که با استفاده از تکنیک های میکروموج بارش به صورت مستقیم مورد اندازه گیری قرار می گیرد، با این حال تکنیک های مذکور دارای ضعف های زیادی بخصوص در مدارهای پایین کره زمین هستند. تکنیک های ترکیبی برای جبران ضعف های مربوط به هر دو بخش مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به اینکه تصاویر میکروموج در ایران قابلیت دریافت ندارد، بنابراین از دو روش میکروموج و روش های ترکیبی نمی توان استفاده کرد. به این دلیل در مطالعه حاضر الگوریتم های مبتنی بر طول موج های مرئی و مادون قرمز بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.