بررسی اثرات مصرف جنتامایسین بر مورفولوژی طناب های بیضه ای نوزاد خرگوش

این مطالعه به ارزیابی اثرات تراتوژنیک جنتامایسین بر طناب های بیضه ای نوزادان خرگوش که مادران آنها در طی بارداری این دارو را دریافت کردند می پردازد.
مطالعه تجربی حاضر بر روی 40 سر خرگوش 6 ماهه که در چهار گروه 10تایی (8 ماده، 2 نر) دسته بندی و با روش پلی گامی باردار شدند صورت گرفت. تزریق جنتامایسین با دوز 7/1 میلی گرم بر کیلوگرم در عضلات سرینی خرگوش های باردار به ترتیب در گروه های زیر: 1- (کنترل (که هیچ ماده ای دریافت نکردند)، 2- دوره ی پیش از تمایز (از روز اول احتمال بارداری تا روز هشتم)، 3- دوره ی رویانی (از روز نهم تا شانزدهم) و 4- دوره جنینی (از روز بیستم تا بیست و هفتم) به مدت 8 روز انجام شد. بعد از تولد از نوزادان نر (سه روزه) نمونه برداری بیضه به عمل آمد. نمونه ها جهت مطالعات بافت شناسی با روش هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی و با میکروسکپ نوری بررسی شدند.
تزریق جنتامایسین به مادر باردار در مرحله ی پیش از تمایز جنینی موجب مجرادار شدن (کانالیزاسیون) طناب های بیضه ای و تبدیل آن ها به لو له های منی ساز در نوزاد شد. همچنین تزریق در دوره ی رویانی موجب افزایش قطر لوله های منی ساز شد، اما در نوزادان مادرانی که در دوره پیش از تمایز جنینی دارو دریافت کردند تغییراتی مشاهده نشد.
نتایج به دست آمده نشان داد که مصرف جنتامایسین جهت درمان عفونت های دوران بارداری، خصوصا در دوره های پیش از تمایز و رویانی بر مورفوژنز طناب های بیضه ای جنین خرگوش موثر بوده و موجب بلوغ زودرس می شود.