مطالعه برخی اثرات تراتوژنیک داروی گاباپنتین بر جنین موش نژاد NMRI

این مطالعه با هدف تعیین ناهنجاری های ماکروسکوپی ایجاد شده توسط داروی گاباپنتین در زمان لانه گزینی و اندام سازی جنین طراحی گردید.
در این مطالعه تجربی از 40 موش ماده نژاد NMRI استفاده شد. موش های ماده باردار در 4 گروه 10 تایی، شامل سه گروه تجربی (I، II، III) و یک گروه شاهد (دریافت کننده سرم فیزویوژی) دسته بندی شدند. سه گروه تجربی به ترتیب مقادیر 15، 30 و 45 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز از داروی گاباپنتین را از روز شش و نیم (GD6/5) لغایت روز چهارده و نیم (GD14/5) دوره بارداری به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت نمودند. موش ها در روز 5/18 حاملگی تشریح شده و جنین های آنها از نظر ناهنجاری های ماکروسکوپی توسط استریومیکروسکوپ مورد بررسی قرار گرفت. وزن و قد جنین ها بر اساس طول سری-دمی اندازه گیری و ثبت گردید. اطلاعات با استفاده از آزمون T-test، Tukey و ANOVA به کمک نرم افزار SPSS آنالیز گردید.
در هر سه گروه تجربی (I،II، III) میانگین وزن و طول سری-دمی در سه گروه تجربی به صورت معنی داری در مقایسه با گروه شاهد کاهش یافته بود (001/0>P). همچنین افزایش معنی دار در میزان بروز ناهنجاری هایی مانند جذب جنینی، خونریزی در اندام های مختلف و تیروئید فولیکولار در مقایسه با شاهد مشاهده شد.
داروی گاباپنتین در موش در طی مراحل ارگانوژنز سبب جذب جنین، کاهش وزن و طول سری-دمی رویان می شود. همچنین ناهنجاری هایی مانند هموراژی و تیروئید فولیکولار را نیز در دوره جنینی القا می نماید.