نقش سبک رهبری تحولی مدیران در پیش بینی کارآفرینی اجتماعی کارکنان: مطالعه تطبیقی دانشگاه های دولتی با دانشگاه های غیردولتی مشهد

نیاز به کارآفرینی اجتماعی در کاهش تبعات بحران بر اقشار آسیب پذیر، امری ضروری است. با توجه به آنکه بسیاری از مقوله های اجتماعی و محیطی حساس به زمان هستند، کوتاهی در تشخیص اهمیت کارآفرینی اجتماعی و عدم حمایت کافی از آن در این برهه زمانی اشتباه بسیار بزرگی است.
هدف این تحقیق بررسی نقش سبک رهبری تحولی مدیران در پیش بینی کارآفرینی اجتماعی کارکنان و همچنین تطبیق و مقایسه دانشگاه های دولتی با دانشگاه های غیردولتی شهر مشهد از این حیث بود.
روش پژوهش توصیفی-پیمایشی بود. پژوهش دارای دو جامعه آماری بود، شامل کلیه کارکنان رسمی و قرارداد مشخص شاغل در واحدهای ستادی دانشگاه های دولتی و غیردولتی شهر مشهد که در سال تحصیلی 1389-1390 دارای حداقل 3 سال سابقه کاری و 6 ماه سابقه کار با مدیر مافوق خود بودند. نمونه دانشگاه های دولتی دانشگاه فردوسی و نمونه دانشگاه های غیردولتی دانشگاه های خیام و سجاد بود که هدفمند انتخاب شدند. تعداد آزمودنی های آنها به ترتیب برابر با 145، 25 و 19 نفر بودند. ابزار پژوهش، دو پرسشنامه سنجش رهبری تحولی بس و اولیو (1985) و پرسشنامه محقق ساخته کارآفرینی اجتماعی براساس نظریه دیز (1998) بود که ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه ها به ترتیب 98/ 0 و 94/ 0 به دست آمد و روایی تحلیل عاملی آنها نیز به تایید رسید.
در هر دو جامعه پژوهش: 1) میزان انطباق رفتاری مدیران با سبک رهبری تحولی و همچنین میزان کارآفرینی اجتماعی کارکنان در سطح بالایی وجود دارد. 2) بین سبک رهبری تحولی و کارآفرینی اجتماعی رابطه معنی داری هست و سبک رهبری تحولی مدیران قابلیت پیش بینی کارآفرینی اجتماعی کارکنان را دارا است. 3) بین رفتار منطبق مدیران با سبک رهبری تحولی بر حسب جنسیت کارکنان تفاوت معنی داری وجود ندارد. 4) بین رفتار منطبق مدیران با سبک رهبری تحولی و سن کارکنان رابطه معنی داری وجود ندارد.
نظر به اهمیتی که سبک رهبری تحولی و شاخص های آن دارد، و از طرفی قرابتی که اهداف کارآفرینی اجتماعی با اهداف سازمان های آموزشی دارد، سازمان های گوناگون به ویژه سازمان های آموزشی می توانند در پیشبرد اهداف خود نتایج این پژوهش را به کار گیرند و زمینه های تحقیق و توسعه آنها را مهیا سازند.