بررسی جایگاه مهار سلامت در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

جایگاه مهار سلامت، یکی از عمده ترین مقیاس ها و شاخص های اعتقاد بهداشتی برای طرح ریزی برنامه های آموزش بهداشت محسوب می شود که در ارتقاء سلامت و آموزش بهداشت کاربرد بسیار مهمی دارد. هدف از این پژوهش، بررسی جایگاه مهار سلامت در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر می باشد.
این مطالعه مقطعی در سال 1391 بر روی 267 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند، انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه های اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه (ب) مقیاس چند وجهی جایگاه مهار سلامت بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی)فراوانی، میانگین و انحراف معیار(و آزمون های تحلیلی Mann-Whitney، Kruskal-Wallis و ضریب همبستگی Spearman مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در خصوص امتیاز مولفه های سه گانه جایگاه مهار سلامت، امتیاز محور کنترل داخلی 3/5±8/26، امتیاز محور شانس 9/3±9/16 و امتیاز محور دیگران 8/4±9/21 بود. بر اساس آزمون ضریب همبستگی Spearman بین نمره مولفه جایگاه مهار داخلی و مولفه دیگران ارتباط آماری مثبت و معنی دار مشاهده شد (001/0p<، 220/0rs=). در پژوهش حاضر بین سه محور کنترل سلامت با سن، جنس، تعداد فرزندان خانواده، رتبه تولد، تحصیلات پدر و مادر، شغل پدر و مادر و دانشکده محل تحصیل دانشجویان ارتباط معنی دار به دست نیامد.
از آن جا که بیشترین امتیاز کسب شده در دانشجویان مربوط به مولفه محور کنترل داخلی و کمترین امتیاز مربوط به مولفه محور شانس بوده است، می توان چنین نتیجه گرفت که دانشجویان بیشترین و تاثیرگذارترین عامل را بر سلامتی شان عملکرد خود و کمترین عامل را شانس می دانند.