بررسی الگوی متیلاسیون ژن x ویروس هپاتیت B در افراد آلوده

یکی از حوزه های مهم در اپی ژنتیک، متیلاسیون DNA است که دی نوکلئوتیدهای CpG در ژنوم را تحت تاثیر قرار داده و رونویسی بیان ژن های مورد نظر را کنترل می کند. در ژنوم ویروس هپاتیت B، سه جزیره غنی از دی نوکلئوتید CpG وجود دارد که تمایل شدیدی به متیله شدن دارد. هدف از این مطالعه تعیین الگوی متیلاسیون ژن x ویروس هپاتیت B در بیماران مبتلا به این ویروس است.
جمعیت هدف بررسی در این مطالعه 45 بیمار مبتلا به ویروس هپاتیت B بود. ابتدا DNA ژنومی ویروس برای تعیین میزان متیلاسیون با بی سولفیت سدیم تیمار شد. سپس با دو گروه آغازگر متیله و غیر متیله توسط روش MSP تجزیه و تحلیل شد.
میزان متیلاسیون در نمونه های سرمی مبتلا به ویروس به طور کلی 5/35 درصد بود و این نرخ در بیماران HBeAg مثبت 8/20 درصد و در مبتلایان HBeAg منفی 3/52 بود. به این ترتیب میزان متیلاسیون در نمونه سرمی افراد مبتلابه هپاتیت B مزمن HBeAg منفی به طور معنی داری بیشتر از میزان متیلاسیون DNA ویروس در افراد مبتلا HBeAg مثبت است که این فرضیه با Student T-test با 02/0=P تایید شد.
متیلاسیون ژنوم هپاتیت B می تواند به عنوان یک مکانیسم جدید برای کنترل پیشرفت عفونت ویروسی و همچنین تعیین مرحله بالینی بیماری مبتلا در نظر گرفته شود، بنابراین دانستن الگو های مختلف متیلاسیون DNA از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مطالعه میزان متیلاسیون در بیماران HBeAg منفی به طور معنی داری بالاتر از افراد HBeAg مثبت تعیین شد (02/0=P).